Dien verdrait
Wat hest doe neudig veur meer rust in dien kop
Gaist baange sloapen en mit angst staist weer op.
Doe waist woars’t baange veur bist mor nait woarom
Ik vroag die voak doarom,
mor krieg gain antwoord weerom.
De gedachten dei die ploagen, vuilen veur mie nait normoal
Bie alles wat er speult, hest doe dien aigen verhoal
’T blieft stoer te begriepen ’k vuil mie machteloos en dom
Ik vroag die voak woarom,
mor krieg gain antwoord weerom.
Natuurlijk denk ik noa over, woar komt dit vandoan
Het antwoord nog nait vonden het zit in ons bestoan
Is het de kosmos dei ‘t stuurt, ik wait het nait
Mor wat ik heul goud wait,
‘t dut zeer, dien verdrait
Wat mot ‘k in vredesnoam doun om die te kinnen helpen
Dien troanen in berre binn’n voak nait meer te stelpen
Ik zol groag ain moal dien gedachten kinnen lezen
en die den vertellen was’t doe nait huifst te vrezen
Natuurlijk denk ik noa over, woar komt dit vandoan
Het antwoord nog nait vonden het zit in ons bestoan
Is het de kosmos dei ‘t stuurt, ik wait het nait
Mor wat ik heul goud wait,
’t dut zeer, dien verdrait
Natuurlijk denk ik noa over, woar komt dit vandoan
Het antwoord nog nait vonden het zit in ons bestoan
Is het de kosmos dei ‘t stuurt, ik wait het nait
Mor wat ik heul goud wait,
‘t dut zeer, dien verdrait